تسامح عرفیتسامح عرفی به نادیده گرفتن امور کم اهمیت توسط عرف اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفتسامح عرفی، عبارت است از نادیده گرفتن مسائل کوچک و کم اهمیت، در بررسی موضوعاتی که احتیاج به قضاوت عرف دارد. ۲ - توضیحعرف، به دو صورت به مسائل نظر می‌کند: ۱. نظر مسامحی ؛ ۲. نظر غیر مسامحی . در نظر مسامحی، بنای عرف بر ندیدن و به حساب نیاوردن مسائل کوچک و کم اهمیت است و خود نیز به این مسامحه توجه دارد، مثل این که در یک خروار گندم ، مقداری ناخالصی (خاک و کاه) وجود دارد، اما عرف می‌گوید: این یک خروار گندم است و مقدار ناخالصی را به علت ناچیز بودن، به حساب نمی‌آورد. [۲]
نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص (۲۱۳-۱۲۱).
[۳]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱۵، ص۲۰۸.
۳ - عناوین مرتبطعرف مسامحی ؛ عرف غیر مسامحی . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۰۸، برگرفته از مقاله «تسامح عرفی». |